Ze zużytych płyt kompaktowych można już wykonać zupełnie nowe obudowy telewizorów, mikserów, desek rozdzielczych i błotników samochodowych. Poszukiwany jest tylko partner biznesowy, który umożliwiłby komercyjne wdrożenie opracowanej technologii.Naukowcy z warszawskiego Instytutu Chemii Przemysłowej (IChP) opracowali nowatorską metodę otrzymywania tworzyw sztucznych tzw. kompozytów polimerowych- z odpadów poliwęglanów zawartych w płytach kompaktowych. To ważne dokonanie, bo przecież codziennie na wysypiska trafia spora ilość zniszczonych płyt kompaktowych. W dodatku często niszczone są ogromne liczby pirackich płyt. W efekcie powstają odpady, które można ponownie wykorzystać. A skoro tak jest, to należało stworzyć metodę takiego powtórnego zagospodarowania tych odpadów. I tym się właśnie w ostatnim czasie zajmował Instytut Chemii Przemysłowej.
Płyty kompaktowe wykonane są z poliwęglanu. Poza tym tworzywem w ich składzie znajduje się jeszcze m.in. warstwa aluminium i lakier. To zaś oznacza, że materiału, z którego powstają płyty nie można zastosować bezpośrednio do ich ponownego wykonania.
Technologia opracowana w IChP pozwala otrzymać na bazie poliwęglanu z płyt nowy materiał. Dzięki swoim właściwościom może on być wykorzystany do konstruowania obudowy telewizorów, komputerów. W przemyśle samochodowym okaże się też pomocny przy produkcji desek rozdzielczych, błotników. Znajdzie również zastosowanie w przemyśle AGD. Nowa technologia wykorzystuje proces reaktywnego wytłaczania, który polega na tym, że polimer jest poddawany procesom chemicznym w wysokiej temperaturze. Do stopionego w wytłaczarce polimeru dodawane są związki chemiczne, które powodują, że przekształca się on chemicznie, rozgałęzia i sieciuje. Powstałe w ten sposób nowe tworzywo jest szczególnie przydatne przy produkcji tych wszystkich elementów konstrukcyjnych, które wymagają bardzo dobrej odporności i wytrzymałości mechanicznej.
Uczeni mają wciąż ogromne możliwości w zakresie modyfikacji nowego typu tworzywa. Przyznają, że może ono występować bez dodatków, ale może również być łączone z tzw. napełniaczami, które zmieniają właściwości tworzyw w zależności od potrzeb.
Do opracowanego w IChP tworzywa można wprowadzać m.in. włókno szklane, grafit, który daje duże możliwości ślizgowe, a jednocześnie dużą odporność na ścieranie, co jest bardzo ważne w różnych elementach technicznych. Można również wprowadzać dodatki typu nano, które powodują, że kompozyty stają się nanokompozytami. Nawet niewielka ilość nanododatków powoduje radykalne i korzystne zmiany właściwości takiego tworzywa sztucznego. Zwiększa ich sztywność, wytrzymałość mechaniczną, a jednocześnie zmniejsza palność.
