Plusy i koszty systemu REACH

W 2003 Komisja Europejska zaproponowała zmiany ustawodawstwa dotyczącego produktów chemicznych. Podstawowym celem proponowanego systemu REACH jest ograniczenie niekorzystnego wpływu chemikaliów na zdrowie ludzkie i środowisko.

Komisja Europejska zaproponowała zmiany ustawodawstwa dotyczącego produktów chemicznych zmierzające do stopniowego wprowadzenia w ciągu 11 lat nowego systemu rejestracji, oceny i autoryzacji substancji chemicznych - o skrótowej nazwie:

REACH (Registration, Evaluation, Authorization and Restriction of Chemicals).

Obecne ustawodawstwo produktów chemicznych UE dzieli je na substancje wprowadzone na rynek do września 1981 roku oraz na nowe substancje, wprowadzone po tej dacie. Związki wprowadzane na rynek po 1981 przed rejestracją muszą zostać poddane ścisłym testom. Dlatego koszt wprowadzenia nowej substancji na rynek jest relatywnie wysoki. Często jest taniej stosować obecne na rynku i powszechnie stosowane substancje (choć w dużej mierze niesprawdzone). Powoduje to też, że wiedza na temat wpływu wielu związków chemicznych na nasz organizm i na środowisko jest niewystarczająca. Okazuje się 99 procent substancji obecnych na rynku to substancje znane już przed 1981 roku, a co za tym idzie często nie posiadające żadnych atestów. Kraje UE produkują rocznie 400 milionów ton substancji chemicznych, ale tylko 3 procent z nich jest dobrze rozpoznanych!

Podstawowym celem systemu REACH jest ograniczenie niekorzystnego wpływu chemikaliów na zdrowie ludzkie i środowisko. Cel ten ma być osiągnięty przez ujednolicenie dotychczasowego systemu – identyfikacja i testy wszystkich związków chemicznych.

System REACH:

• ma zapewnić informację o wszystkich substancjach chemicznych produkowanych lub importowanych w ilościach większych niż 1 tona rocznie
  
• przerzuca z władz publicznych na producenta lub importera obowiązek udowodnienia, że stosowanie danej substancji nie stanowi zagrożenia dla człowieka i środowiska