Układy uplastyczniające wtryskarek. Część 2

Układy uplastyczniające wtryskarek.…

W poprzedniej części omówiona została podstawowa konstrukcja zespołu plastykującego i prawidłowy dobór ślimaka. Omówiono, w jaki sposób, w oparciu o objętość wtrysku należy dobrać średnicę ślimaka. W drugiej części artykułu zajmiemy się podstawowymi metodami oceny geometrii ślimaka. Analiza przeprowadzona zostanie w oparciu o konstrukcję uniwersalnego, trzy strefowego ślimaka - przedstawiona na przykładzie śruby 3-strefowej.

Rozwój geometrii ślimaka

Zastanawiając się nad geometrią ślimaka należy przede wszystkim odpowiedzieć na pytanie, jakie cele chcemy realizować przez opracowywanie określonej geometrii ślimaka? Czy zależy nam na zwiększeniu wydajności plastyfikacji, czy obniżeniu temperatury stopu tworzywa, a może potrzebujemy poprawy jakości mieszania? Proces staje się bardziej złożony, jeśli pożądane zmiany są tylko pośrednio powiązane z geometrią ślimaka lub można je przypisać kilku przyczynom jednocześnie. Sytuacja taka występuje np. w przypadku oczekiwania poprawy wytrzymałości na zużycie czy zwiększenia dokładności dozowania. Czasami wymagania w stosunku do ślimaka okazują się być sprzeczne ze sobą. W takich wypadkach należy wybrać cele priorytetowe. 

shutterstock-157675394

Ugruntowaną praktyką jest optymalizacja geometrii ślimaka poprzez prowadzenie symulacji, przed wykonaniem pierwszych testów z pomocą ślimaków testowych. W WITTMANN BATTENFELD w tym celu wykorzystywane jest oprogramowanie PSI / REX opracowane i udoskonalane na bieżąco przez Uniwersytet w Padeborn. Oprogramowanie to pozwala na obliczanie geometrii ślimaków i symulację ich pracy. 

Oprogramowanie komputerowe pozwala elastycznie zmieniać geometrię ślimaka i obrazować sam ślimak. Pracując na bazie uprzednio zdefiniowanych wyników można analizować pojawiające się trendy wywołane zmianami geometrii. Na koniec wyniki wszystkich obliczeń są zestawiane i porównywane. Odpowiednia geometria ślimaka jest tworzona od sumy informacji i dalej optymalizowana aż do najdrobniejszych szczegółów - aż do wyświetlenia pożądanego rezultatu.

W oparciu o uzyskane wyniki symulacji produkowane są ślimaki testowe, które poddawane są dalszemu badaniu w warunkach praktycznych. W zależności od złożoności samego projektu możliwym jest wykonanie kilku różnych ślimaków testowych. Wyniki testów są analizowane i prowadzą do wyboru optymalnej geometrii ślimakow. W przypadku, gdy wyniki nie spełniają oczekiwań należy powtórzyć proces symulacji. 

Parametry opisujące geometrię ślimaka

Jako przykład do dalszych rozważań przyjmijmy ślimak o geometrii 3-strefowej. Geometrię ślimaka definiują następujące parametry: 

DSC = średnica zewnętrzna ślimaka

L/D  stosunek średnicy do długości ślimaka

lE = długość strefy zasilania

lK = długość strefy sprężania

lM = długość strefy dozowania

hE = wysokość zwoju w strefie zasilania

hM = wysokość zwoju w strefie dozowania

b = odstęp między zwojami

i = liczba zwojów

t = skok zwoju

e = szerokość zwoju

Kąt zarysu zwoju po stronie aktywnej 

Kąt zarysu zwoju po stronie pasywnej 

rtr = promień zarysu zwoju po stronie aktywnej 

rntr = promień zarysu zwoju po stronie pasywnej 

Liczba parametrów geometrycznych dla stosunkowo prostej konstrukcji ślimaka 3-strefowego pokazuje, jak duża ilość wariantów jest możliwa dla prostego typu ślimaka.  W przypadku bardziej wyrafinowanych geometrii, takich jak te, które występują w ślimakach barierowych czy w ślimakach mieszających, liczba parametrów geometrycznych jest wielokrotnie większa.

abbildung-1b-schneckenauslegung

Wszystko z jednej ręki: wtryskarki i urządzenia peryferyjne do przetwórstwa tworzyw sztucznych

Polska, 05-825 Grodzisk Mazowiecki, Radziejowicka 108, Adamowizna