Nowe biotworzywo dla opakowalnictwa

Nowe biotworzywo dla opakowalnictwa Celem finansowanego ze środków unijnych projektu Succipack jest komercyjne zastosowanie bursztynianu polibutylenu (PBS) do wytwarzania opakowań do żywności. Uzyskany materiał znajdzie zastosowanie zwłaszcza w działalności firm z sektora MŚP, które w ten sposób będą mogły skuteczniej konkurować z "zielonym PBS" z USA i Azji, jak bowiem wskazują realizatorzy projektu, główną zaletą procesu ma być niewielki koszt jego wdrożenia.

Bursztynian polibutylenu jest uważany za jeden z najbardziej przyszłościowych biomateriałów, który w najbliższych latach może znaleźć szerokie zastosowanie w opakowalnictwie. Produkowany jest z monomerów uzyskiwanych w fermentacji bakteryjnej kwasu bursztynowego i pochodzącego z kwasu bursztynowego 1,4-butanodiolu. Surowcami do produkcji mogą być. m.in. pszenica, kukurydza czy buraki. Eksperci spodziewają się, że produkcja kwasu bursztynowego pochodzenia biologicznego wyniesie w 2015 roku 200 tys. ton.

Tworzywo sprawdziło się już jako materiał opakowaniowy do sera ricotta czy wołowiny, a planowane są dalsze testy nad produkcją folii i tacek do pakowania ryb, kurczaków i potraw wegetariańskich. W pracach badawczych zostaną opracowane specjalne odmiany PBS do zastosowania w technologii wtrysku, wytłaczania folii i termoformowania. W badaniach biorą udział przedsiębiorstwa, które na bieżąco testują możliwości zastosowania materiału w swoich liniach produkcyjnych.

PBS posiada właściwości porównywalne z innymi polimerami pochodzenia biologicznego, jak np. polilaktyd (PLA), przy czym przepuszczalność tlenu jest trzykrotnie mniejsza niż w przypadku PLA. Barierowość w stosunku do tlenu określana jest w przypadku bursztynianu polibutylenu jako średnia, zaś w stosunku do wody - słaba; inaczej niż w przypadku poliolefin, które charakteryzują się słabą barierowością tlenową i dobrą barierowością wodną.

Bursztynian polibutylenu jest miękkim, częściowo krystalicznym tworzywem o temperaturze zeszklenia (Tg) -30 st. C, co stanowi wartość pośrednią między Tg polietylenu (-120 st. C) i polipropylenu (-10 st. C). Temperatura topnienia wynosi 110 st. C, co oznacza, iż PBS nadaje się do zastosowań w zakresie temperaturowym od -20 do 100 st. C.

W realizację projektu, koordynowanego przez organizację Actia, zaangażowanych jest 18 partnerów europejskich, m.in. instytuty naukowe z Francji Grecji i Włoch oraz przedsiębiorstwa z Belgii i Francji. Zakończenie realizacji projektu nastąpi w grudniu br.

Czytaj więcej: