Piłka nożna i tworzywa sztuczne

Tworzywa sztuczne to materiał niezastąpiony, bez którego niemal wszystkie dziedziny współczesnego życia nie byłyby w stanie sobie poradzić. Choć to stwierdzenie banalne, to jednak o roli tworzyw można się przekonać niemal zawsze i niemal wszędzie. Bez nich trudno wyobrazić sobie nawet współczesną piłkę nożną.

Dzieje się tak, gdyż budowa używanych obecnie piłek bazuje w ogromnej mierze na osiągnięciach związanych z tworzywami sztucznymi. I choć wydawać by się mogło inaczej, to jednak znane dzisiaj piłki są niezwykle zaawansowanymi technologicznie artykułami sportowymi czerpiącymi z osiągnięć branży tworzywowej. Postęp jaki dzieje się w produkcji i ciągłym ulepszaniu futbolówek skutecznie oddaje innowacje, którym cały czas podlega branża tworzyw sztucznych.

Kilka dekad temu ten sektor potrafił doskonale obejść się bez tworzyw. Piłki wykonywane były ze zszytych ze sobą kawałków skóry. Tworzyw w tej konstrukcji wpierw w ogóle nie używano w ogóle, potem zaś wprowadzano je stopniowo. W ostatnich latach piłki to już niemal wyłącznie tworzywa.

Przełomem w historii produkcji tego rodzaju sportowego asortymentu był rok 2004. Wtedy to powstała piłka, która w całości składa się z elementów klejonych i jest pozbawiona jakichkolwiek szwów. Tym samym piłki szyte i skórzane odeszły w niepamięć.

Dawne futbolówki pozbawione elementów tworzywowych były oczywiście jakościowo gorsze od tych obecnych. W czasie deszczu skóra szybko nasiąkała wodą i tym samym piłka stawała się cięższa.

Rewolucja technologiczna przyprowadziła jednak do przemysłu sportowego nowoczesne poliuretany, które wchłaniają znacznie mniej wody i są bardziej odporne na ścieranie, co czyni piłki trwalszymi.

Dzisiejsze piłki zbudowane są w ten sposób, że ich zewnętrzna powłoka składa się z laminatu opartego na różnych tkaninach, począwszy od czystej bawełny i mieszanek bawełny z innymi materiałami aż po połączenia poliestru i wiskozy. Na kompozytową strukturę nakładana jest folia. Powierzchnia piłki jest następnie pokrywana powłoką poliuretanową i nadrukowywana. Tym samym więc zewnętrzna powłoka piłki to złożona struktura, na którą nałożona jest folia z termoplastycznego poliuretanu.

Od kilku lat każda największa impreza piłkarska jak Mistrzostwa Świata czy Europy jest doskonałą okazją do wprowadzenia nowego typu piłki.

Tak samo było rok temu podczas czempionatu w Austrii i Szwajcarii. W wykorzystywanych tam piłkach zastosowano mnóstwo tworzywowych komponentów dostarczonych przez koncern Bayer. Wprowadzona wtedy piłka cechowała się mikroporowatą powierzchnią przypominającą gęsią skórkę i sprawiającą że piłka zyskiwała większą zwrotność i dynamikę. Posiadała też specjalne powłoki wykonane z syntetycznego, skóropodobnego tworzywa Impranil, z którego wykonano pięć warstw: warstwę zewnętrzną, pod którą powstawały nieścieralne nadruki, warstwę przejściową chroniącą piłkę przed czynnikami atmosferycznymi i gwarantującą elastyczność, warstwę piankową z milionami mikrokomórek wypełnionych gazem i chroniących piłkę przed odkształceniem, warstwę adhezyjną zespalającą poszczególne warstwy z tekstylnym podłożem oraz warstwę wewnętrzną stanowiącą podłoże ze specjalnego włókna poliestrowo-bawełnianego. Te trzy ostatnie warstwy chronią piłkę przed wpływami pogody, zapobiegają ścieraniu oraz nadają jej elastyczność.

Poliuretan Impranil znany jest już od ponad 50 lat. Przełomem w konstrukcji piłek futbolowych stał się jednak stosunkowo niedawno. Syntaktycznej piance z tego tworzywa piłki w dużej mierze zawdzięczają celność oraz precyzyjną trajektorię lotu. Współczesne piłki konstruuje się także przy użyciu specjalnych technologii, które przeciwdziałają absorpcji wilgoci. Aktywowane ciepłem spoiwa opiera się na technice wodnej dyspersji poliuretanu. Piłki futbolowe ważą ok. 420 g.