Przetwórcy tworzyw o gospodarce opakowaniami

Dopłaty, które miały być motywacją do odzysku surowców w przypadku tworzyw sztucznych spadły z poziomu około 500 zł za tonę do kilku złotych w okresie 10 lat, co stanowi największy spadek w porównaniu do dopłat do zbiórki wszystkich innych materiałów jak choćby szkła, w którym to przypadku jest on nieznaczny tzn. z 60 zł do 50 zł. Możliwości dokumentowania realizacji obowiązku odzysku przez nieodpowiednie podmioty oraz brak możliwości skutecznej weryfikacji dokumentów dają możliwość sztucznej nadprodukcji dokumentów potwierdzających odzysk i recykling.

W ocenie Polskiego Związku Przetwórców Tworzyw Sztucznych nowe regulacje nie zlikwidują całkowicie głównego problemu, czyli szarej strefy, gdzie wprowadza się na rynek dokumenty potwierdzające realizację odzysku i recyklingu nie mające odzwierciedlenia w rzeczywistym strumieniu lub wielokrotnym wystawianiem dokumentów na ten sam strumień odpadów poddanych recyklingowi. Można mieć nadzieję, że ten problem zostanie złagodzony od 2016 roku z chwilą wprowadzenia audytów.

Mając powyższe na uwadze PZPTS postuluje dokonanie zmian w przepisach ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych lub przepisach szczegółowych, które spowodują:

1. Uszczelnienie systemu przepływu odpadów od źródła do instalacji RIPOK, czy też recyklera, w tym także odpadów z tworzyw sztucznych w celu wyeliminowania szarej strefy handlu dokumentami potwierdzającymi odzysk i recykling oraz wykluczenie z systemu organizacji odzysku, które nie realizują zadań w celu poprawy funkcjonowania systemu zarządzania odpadami opakowaniowymi.

2. Podwyższenie dopłat do zbiórki surowców wtórnych w celu osiągnięcia poziomu, który przywróci opłacalność rzeczywistej zbiórki i recyklingu niektórych surowców, a w szczególności tworzyw sztucznych.

3. Skuteczniejszą weryfikację podmiotów, które są upoważnione do edytowania dokumentów potwierdzających odzysk oraz recykling.

4. Dalsze ukierunkowanie funkcjonowania organizacji odzysku w celu ograniczenia bezprzedmiotowej konkurencji pomiędzy nimi na rzecz przejęcia zadań w sferze budowania sprawnego systemu zarządzania odpadami komunalnymi oraz edukacji konsumentów.

5. Dalsze rozszerzenie odpowiedzialności wprowadzających opakowania na rynek w kontekście dbałości o wprowadzanie na rynek opakowań zdatnych do recyklingu.

6. Ograniczenie składowania odpadów z tworzyw sztucznych miedzy innymi poprzez wyższe opłaty za składowanie odpadów w procesie dojścia do całkowitego zakazu składowania w celu ich wykorzystania dla potrzeb recyklingu.

Polski Związek Przetwórców postuluje także opracowanie i wdrożenie długofalowej polityki edukacji w zakresie postępowania z odpadami w celu wykształcenia zachowań proekologicznych społeczeństwa.