Rozmowa z Wojciechem Pawlikowskim, szefem Ecoplastic Polska

Jeśli chodzi o wspomniany dodatek d2w to na czym dokładnie polega jego działanie i jakie są zalety jego stosowania?
W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że działanie dodatku polega na przyspieszonym „starzeniu” danego tworzywa, w którego składzie się znajdzie.

Żyjemy w świecie produktów o wysokiej jakości, często ogromnej złożoności, ale i w świecie produktów jeżeli nie jednorazowych to o ograniczonym czasie używania. Szczególnie rynek opakowań jest bogaty w przykłady produktów złożonych z różnych tworzyw jak choćby plastikowe butelki (butelka, etykieta, nakrętka), kartony na mleko czy soki. Do produktów o stosunkowo prostej budowie lecz o prawdopodobnie najkrótszym okresie użytkowania należą różnego rodzaju opakowania jednorazowe do produktów o krótkim okresie przydatności do zużycia, dlatego najczęściej w tym wypadku mówimy o artykułach spożywczych.

Charakterystyczną cechą tych opakowań jest niewielka masa oraz duże rozdrobnienie co później utrudnia segregację odpadów. Właśnie dla takich wyrobów tworzywa modyfikowane w kierunku przyspieszonej degradacji mają nieocenione znaczenie. Dodatek d2w zawarty w ilości przeważnie nie przekraczającej 1 proc. w masie surowca powoduje w funkcji czasu skrócenie łańcucha polimerowego osłabiając wiązania między cząsteczkami.

Oksy-biodegradacja jest procesem dwustopniowym, na drodze którego polimer pod wpływem tlenu, światła, temperatury i naprężeń (jednego bądź kilku czynników) jest przekształcany do niewielkich fragmentów tworząc kwasy karboksylowe, hydrokarboksylowe i alkohole, a powstałe w ten sposób utlenione cząsteczki na drodze bioasymilacji przez bakterie czy grzyby są biodegradowalne (do CO2, H2O oraz biomasy).

Proszę przy tym rozróżnić znormalizowane pojecie biodegradacji określone normą EN 13432, gdzie biodegradowalne materiały (produkty wytworzone przez człowieka zdolne do ulegania procesowi biodegradacji) można świadomie poddawać procesowi przyspieszonej biodegradacji nazywanej kompostowaniem od biodegradacji jako biochemicznego rozkładu związków przez organizmy żywe na prostsze składniki chemiczne.

W przypadku oksy-biodegradacji mamy do czynienia w drugim etapie rozkładu z biodegradacją przez mikroby, a nie sztucznym przyspieszaniem procesu gnicia w kompostowniach.

Wojciech Pawlikowski, Ecoplastic Polska

Zastosowanie prodegradantu d2w ma tą bezsporną zaletę, że daje możliwość regulacji czasu życia polimeru, a po wyrzuceniu wyrobu przyspiesza degradację oksydatywną o kilka rzędów wielkości, gdy ciężar cząsteczkowy zmniejsza się ponad dziesięciokrotnie, a powstałe utlenione fragmenty stają się hydrofilne i biodegradowalne. Materiał przed ekspozycją jest stabilny podczas przetwórstwa i krótkoterminowego przechowywania, a degradacja wyrobów może zachodzić zarówno dla materiałów narażonych na promieniowanie UV, jak i przykrytych glebą.

Swoiste „sterowanie” okresem degradacji jest możliwe dzięki opóźnieniu wynikłym z zastosowania stabilizatora degradacji, którego działanie z czasem maleje. Kompozycja surowcowa dodatku d2w zezwala zatem cieszyć się pełną jakością produktu oferowanego nam w sprzedaży, zarazem jednak takiego produktu, który z czasem straci swe właściwości użytkowe, stanie się hydrofilny i będzie podatny na działanie mikrobów.

Ta przydatność do stosowania przez dłuższy czas, a następnie dość szybka całkowita degradacja stanowią o ogromnej zalecie opakowań z dodatkami d2w. Możliwość wykorzystania opakowań oksy-biodegradowalnych jest niemal tak szeroka jak opakowań tradycyjnych, w tym również do kontaktu z żywnością czy zamrażania.

Proces produkcyjny nie wymaga specjalnych maszyn, zmiany dostawców surowców czy dodatkowych etatów, a zastosowanie do produkcji oksy-biodegradowalnych produktów z polipropylenu, polietylenu w większości miękkich i półsztywnych produktach z tworzyw sztucznych daje ogromne możliwości. Właściwości otrzymanych w ten sposób wyrobów pozostają niezmienne w zakresie wytrzymałości, barwy, cech barierowości materiału oraz możliwości zadrukowywania. Skoro mówimy o zaletach dodatków z grupy d2w® pragnę nadmienić, że ten produkt o zastrzeżonym logotypie jest sprzedawany przez autoryzowanych dystrybutorów w ponad 50 krajach całego świata, a producent już w 2001 r. zadebiutował na Giełdzie w Londynie zwiększając tym samym swoją transperentność dla inwestorów.

Kto używa omawianego przez nas dodatku?
Dodatek d2w można znaleźć w aplikacjach największych producentów na świecie i w produktach firmowanych najbardziej rozpoznawalnymi markami. Jeżeli popatrzymy na technologię d2w przez pryzmat ceny 1 kg, dozowania oraz siły marki do jakiej bezpłatnie otrzymujemy dostęp wraz z zakupem dodatku okaże się, że posiadamy prawdopodobnie najtańsze narzędzie o niezwykle dużym potencjale ekologicznym oraz marketingowym w branży.

Symphony jest członkiem OPA (Oxo-Biodegradable Plastics Association) angażując się w popularyzację wiedzy i prace legislacyjne z zakresu technologii oksy-bio. Współpraca z nami daje klientowi wiele przywilejów. Są to m.in. oficjalne potwierdzenie stosownym certyfikatem prawa posługiwania się logotypem produktu na wszystkich produktach z udziałem technologii d2w.

Symphony posiada certyfikat UKAS ISO EN 9001 i przeprowadza proces zarządzania, produkcji jak i testów w oparciu o normy branżowe i standardy ASTM D5208-91, ASTM D5510-94, EN ISO 4892, EN ISO 7500:1999, ASTM E4, DIN 51221, ASTM E4, DIN 51221, TAPPI T-414, ASTM D1922, ASTM D1424, ISO 1974, CPPA D.9, BS 4468, ASTM D1922 i D1424, ISO 1974, BS 4468, ISO 1133 i inne.

Symphony aktywnie działa w zakresie legislacji i utworzenia standardów obejmujących promowane przez siebie rozwiązania na rynku europejskim na wzór udoskonalonych standardów amerykańskich. Celem nadrzędnym dla spółki jest zadowolenie klienta poprzez oferowanie produktów będących najbardziej zaawansowaną technologią i pozostanie w harmonii ze środowiskiem.

Czytaj więcej:
Analiza 394
Ekologia 633
Wywiad 292

brak
 

Tworzywa biodegradowalne / kompostowalne, biopochodne, dodatki biodegradowalne, dodatki antybakteryjne i antygrzybiczne, torby wielokrotnego użytku Applebag

Polska
Kamila_s
Kamila_s

Wysłany: 2009-07-10 12:31:20

Witam!

Mam pytania do rozmówcy:

Jeżeli czynnikami niezbędnymi do zajścia pierwszego etapu procesu degradacji jest dostęp "tlenu, światła, temperatury i naprężeń", to w jaki sposób materiał z dodatkiem d2w będzie degradował na składowisku przysypany warstwą innych odpadów i glebą? Czy wówczas nie ma on nic wspólnego z ekologią i powoduje zapełnianie składowisk jak tradycyjna reklamówka tylko, że jest od niej trochę droższy? Reasumując skoro nie powinien być kierowany na składowiska, nie jest akceptowalny przez kompostownie komunalne oraz producentów regranulatów, to może warto opracować osobny system zbiórki tego rodzaju wyrobów (np. w supermarketach wymiennie za nową, darmową reklamówkę) i jego dalszą przeróbkę lub unieszkodliwianie.

Dziękuję za odpowiedź