![Formowanie elastomerów metodą…](https://res.cloudinary.com/plast/image/upload/c_fill,d_default.png,dpr_auto,f_auto,g_auto:classic,h_150,q_auto,w_150/v1/plastech/images/news/16857/shutterstock-436151959.jpg)
Historia wtryskowego formowania wyrobów sięga XIX w. i początków materiałów polimerowych. W 1872 r. bracia John i Isaiah Hyatt opatentowali "ulepszony proces i urządzenie do wytwarzania celuloidu lub związków piroksyliny lub rozpuszczalnej bawełny”.
Urządzeniem, o którym mowa w patencie, była wtryskarka - zupełnie inna od tych, które możemy oglądać dzisiaj. Działała jak duża strzykawka. Stopiony materiał przeciskany był przez rozgrzany cylinder za pomocą tłoka do dwuczęściowej formy (rys. 1).
![rys-1-hyatt-schemat](https://res.cloudinary.com/plast/image/upload/c_scale,f_auto,q_auto,w_750/v1/plastech/images/news/16857/rys-1-hyatt-schemat.jpg)
Rys. 1. Schemat urządzenia z patentu braci Hyatt
II wojna światowa przyczyniła się do gwałtownego rozwoju branży tworzyw sztucznych w latach 40. XX w. Rosnące zapotrzebowanie na tanie, produkowane masowo produkty doprowadziło do oszałamiającej liczby wynalazków w obszarze tworzyw sztucznych (produkcja polimerów w Stanach Zjednoczonych wzrosła wówczas o 300%). Rozwój branży trwał po zakończeniu wojny. W 1955 r. James Watson Hendry uzyskał patent, w którym opisał wytłaczarkę ślimakową zaprojektowaną do przetwórstwa zarówno materiałów termoplastycznych, jak i termoutwardzalnych (rys. 2).
![rys-2-hendry-schemat](https://res.cloudinary.com/plast/image/upload/c_scale,f_auto,q_auto,w_750/v1/plastech/images/news/16857/rys-2-hendry-schemat.jpg)
Rys. 2. Schemat wtryskarki ślimakowej J.W. Hendry'ego
Wprowadzone przez Hendry’ego rozwiązania konstrukcyjne poprawiły szybkość i jakość wtrysku tworzyw sztucznych oraz umożliwiły większą kontrolę nad wytwarzanymi produktami. Ślimak obracający się w cylindrze pozwalał wymieszać dozowany materiał oraz ogrzać go równomiernie (wskutek tarcia zmniejszyło się również zużycie energii potrzebnej do uplastycznienia surowca).
![rys-3-willert-schemat](https://res.cloudinary.com/plast/image/upload/c_scale,f_auto,q_auto,w_750/v1/plastech/images/news/16857/rys-3-willert-schemat.jpg)
Rys. 3. Schemat wtryskarki ślimakowo-tłokowej Willerta
Rok 1956 przyniósł patent Williama H. Willerta dotyczący ślimakowo-tłokowego układu wtryskowego (rys. 3). W urządzeniach tego typu ślimak podaje określoną ilość materiału do komory zabezpieczonej zaworem zwrotnym, a następnie przesuwa się jak tłok w cylindrze, wtryskując go do formy. Kolejne napełnienie komory wiąże się z odsunięciem ślimaka. W urządzeniach wtryskowych o konstrukcji pionowej ślimak i tłok mogą być rozdzielone (rys. 4).
![rys-4](https://res.cloudinary.com/plast/image/upload/c_scale,f_auto,q_auto,w_750/v1/plastech/images/news/16857/rys-4.jpg)
Rys. 4. Schemat wtryskowego agregatu ślimakowo-tłokowego w układzie V