Jednym z najważniejszych wymagań, które stawia się producentom maszyn i urządzeń jest elastyczność, czyli możliwość zmiany parametrów produkcji w wymaganym przez klienta zakresie, przy zachowaniu wysokiej wydajności.
W tym celu urządzenia wyposaża się w różnego rodzaju układy regulacji ręcznej/mechanicznej np. na śrubie trapezowej, kulowej, czy listwie zębatej. Regulacje te najczęściej wymagają opomiarowania, czyli wskazania aktualnego położenia, które można uzyskać za pomocą np. prostej skali liniowej GN 711, lecz dużo lepszym rozwiązaniem przy regulacjach bazujących na napędzie śruba/nakrętka z gwintem trapezowym są cyfrowe wskaźniki położenia serii DD (rys.1)
Cyfrowe wskaźniki położenia są dostępne z różnymi przełożeniami, które odpowiadają najbardziej popularnym wartościom skoków gwintu. Przykładowo, mając np. regulację liniową bazującą na śrubie/nakrętce o skoku gwintu 4 mm, dobiera się wskaźnik położenia o przełożeniu 4,0. Dzięki temu, operator patrząc na wskaźnik, będzie widzieć rzeczywistą nastawę/przesunięcie w dziesiątkach milimetra, ponieważ jeden pełny obrót śruby spowoduje przesunięcie o 4,0 mm, co wyświetli się na wskaźniku.
W świecie techniki, regulacja na śrubie/nakrętce to tylko jedna z możliwości. Do innych rozwiązań, które są powszechnie stosowane, należy zaliczyć:
Regulacje na listwie/kole zębatym (rys. 2).
Regulacje/przesuwy poprzez różnego rodzaju przekładnie (rys. 3).
Regulacje na śrubach pociągowych specjalnych (rys. 4).
Regulacje na pasku/kole zębatym (rys. 5).
W każdym z powyższych przypadków, zastosowanie standardowych cyfrowych wskaźników położenia byłoby praktycznie niemożliwe, a to ze względu na to, że wskaźniki te mają przełożenia typu: 1; 1,25; 1,5; 2; 2,5; 3; 4; 5 itd. i jest mało prawdopodobne, aby przełożenie odpowiadało rzeczywistej zmianie pozycji po jednym pełnym obrocie wałka napędowego lub śruby.
Produktem, który został zaprojektowany do tego typu aplikacji, jest elektroniczny wskaźnik położenia DD51-E oraz DD52R-E (rys. 6). Wskaźniki te programuje się, wykorzystując przyciski na obudowie, a jednym z kluczowych parametrów, który się ustawia jest właśnie przełożenie. Dzięki temu, możliwe jest uzyskanie odczytu rzeczywistego przesunięcia liniowego (w mm, calach) lub kątowego, nawet dla najbardziej skomplikowanych przełożeń.
Przykładem zastosowania elektronicznych wskaźników położenia jest wspomniana wcześniej regulacja wysokości poprzeczki w stojakach do skoku o tyczce firmy Polanik (rys. 7).
