Konserwacja wody chłodzącej w przetwórstwie tworzyw

Wynik obróbki wody jest uzależniony od prawidłowego dopasowania inhibitora do jakości wody, materiałów i warunków eksploatacji.

Tworzenie warstwy antykorozyjnej przez inhibitory trwa kilka tygodni. W przypadku form o krótkich czasach pracy warstwa ta często nie może się wystarczająco uformować.

Po usunięciu z maszyny i przedmuchaniu kanałów chłodzących formy te nadal korodują w magazynie. Tlen zawarty w powietrzu i wilgoć wnikająca lub pozostająca w formie są przyczyną korozji rozwijającej się na niechronionych powierzchniach. Wynikiem tego jest nie tylko korozja samej formy, ale także podwyższone obciążenie wody chłodzącej produktami korozji dostającymi się do niej po ponownym zamocowaniu tej formy na wtryskarce. Zużycie filtrów ulega gwałtownemu wzrostowi.

Poprzez zastosowanie złączy samozamykających można wyeliminować wnikanie tlenu oraz uniknąć negatywnych skutków pozostawania obrobionej wody chłodzącej w formie.

Oprócz stosowania wody o odpowiedniej jakości oraz możliwości jej obróbki/uzdatniania, już w stadium projektowania urządzeń, poprzez odpowiedni dobór materiałów można stworzyć warunki decydujące o bezusterkowej eksploatacji sytemu. Prawidłowy dobór materiałów pozwala na zredukowanie procesów galwanicznych, a tym samym korozji elektrochemicznej.

Przy optymalnym dostosowaniu obróbki/uzdatniania wody do warunków eksploatacji określonych podczas uruchamiania instalacji konieczne jest regularne kontrolowanie systemu. Za ten nadzór odpowiedzialny jest przede wszystkim użytkownik. Zakres pomiarów oraz odstępy czasowe pomiędzy kontrolami należy ustalić przy współpracy użytkownika z dostawcą urządzeń. Ponadto regularne pomiary jakości wody wykraczające poza zakres możliwości użytkownika powinny być dokonywane przez służby serwisowe dostawcy.

Pomimo najlepszego nadzoru i optymalnego dopasowania mieszanek inhibitorów do systemu nie udaje się całkowicie wyeliminować procesów korozyjnych –możne je jednak ograniczyć do minimum.

Aby móc mówić o eliminacji osadów biologicznych, należy rozważyć dwa rodzaje obciążenia biologicznego obiegów chłodzenia. W obiegu chłodzenia rozwijają się glony, ale również bakterie śluzowe. Glonom do wzrostu potrzebne jest światło umożliwiające przebieg fotosyntezy. Bakterie i pleśnie, które często określane są wspólnym mianem bakterii śluzowych, są niezależne od wpływu światła. Stąd wynikają przedsięwzięcia konstrukcyjne przy tworzeniu obiegu chłodzenia pozwalające na wykluczenie określonych wpływów.

Do przedsięwzięć konstrukcyjnych należą m.in.:
  • Odpowiedni rodzaj konstrukcji obiegu. Pracujące pod ciśnieniem, zamknięte systemy chłodzenia są mniej narażone na rozwój zanieczyszczeń biologicznych niż systemy półotwarte lub otwarte
  • Filtracja wgłębna dla redukcji zawartości zawiesin lub pożywek w wodzie chłodzącej. W ten sposób mogą być także usuwane z wody chłodzącej martwe bakterie
  • Wyeliminowanie bezpośredniego oddziaływania promieni słonecznych na przezroczyste baterie wody
  • Unikanie stojącej wody (w nieużywanych rureczkach baterii wody należy umożliwić bardzo niewielki przepływ, ewentualnie zastosować przewód obejściowy)
  • Woda chłodząca powinna mieć w miarę możliwości temperaturę niższą od zakresu temperatur 28 do 38°C optymalnego dla rozwoju zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

Czytaj więcej:

Reportaże

Forum