Recykling tworzyw sztucznych: jak zrównoważyć podaż i popyt?

Czynniki wpływające na zapotrzebowanie na tworzywa sztuczne pochodzące z recyklingu

Poniżej przedstawiono 2 główne czynniki, które bezpośrednio wpływają na zapotrzebowanie na tworzywa sztuczne pochodzące z recyklingu.

1. Cele korporacyjne w zakresie zrównoważonego rozwoju

Korporacje, oprócz udziału w inicjatywach takich jak Global Commitment i Plastics Pact, wyznaczają sobie dobrowolnie indywidualne cele w zakresie zrównoważonego rozwoju. Ich wspólnym punktem jest zwiększenie zawartości materiałów pochodzących z recyklingu w opakowaniach i produktach z tworzyw sztucznych. Zakładane udziały surowców z odzysku wahają się zazwyczaj między 10% a 50%. Te dobrowolne dążenia napędzają popyt na całym świecie ze względu na międzynarodową obecność korporacji z branży FMCG.

2. Przepisy prawne

W Europie obowiązuje szereg celów w zakresie zbiórki i recyklingu odpadów z tworzyw sztucznych, a także obowiązkowe dla całego regionu cele dotyczące zawartości przetworzonych materiałów w butelkach PET w wysokości 25% do 2025 r. i 30% we wszystkich butelkach plastikowych do 2030 r. wprowadzone w ramach dyrektywy w sprawie tworzyw sztucznych do jednorazowego użytku.

Podobnie w USA, gdzie administracje trzech stanów uchwaliły przepisy dotyczące minimalnej zawartości surowców wtórnych w wyrobach. Ustawa przyjęta w Kalifornii, która dotyczy plastikowych pojemników na napoje, weszła w życie 1 stycznia 2022 r. Waszyngton i New Jersey przyjęły analogiczne regulacje, które wejdą w życie odpowiednio w 2023 i 2024 r. i obejmują nawet więcej kategorii produktów, takich jak pojemniki na napoje, plastikowe torby na zakupy i worki na śmieci. Cele recyklingu wahają się od 10 do 50%, w zależności od typu produktów.

W innych częściach świata w wielu regionach nadal brakuje legislacyjnego impulsu do odzyskiwania i recyklingu odpadów z tworzyw sztucznych, chociaż ten krajobraz stopniowo się zmienia. W Azji, w szczególności w krajach południowo-wschodnich (w tym w Indonezji), opracowano szereg polityk mających na celu walkę z zanieczyszczeniem środowiska morskiego, które obecnie zaczynają być wdrażane.

Jednak poza dobrowolnymi inicjatywami prowadzonymi przez organizacje pozarządowe lub organizacje i stowarzyszenia branżowe, w innych regionach, takich jak Bliski Wschód, Afryka i Ameryka Łacińska, brakuje obecnie jakichkolwiek istotnych działań rządowych w zakresie zarządzania odpadami z tworzyw sztucznych.
Chociaż istnieją pewne oczekiwania, że cele dotyczące recyklingu będą z czasem wzrastać, pozostaje niepewność, czy obecne założenia mogą zostać osiągnięte. Ograniczenia w podaży tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu, wraz z wysokimi cenami wynikającymi głównie z nierównowagi podaży i popytu, mogą sprawić że osiągnięcie celów lub własnych zobowiązań przez większość firm stanie się nierealne.

Globalna luka podaży i popytu

W oparciu o globalną wydajność recyklingu jako procent globalnej konsumpcji pierwotnej (dla PET, PE i PP), ICIS oszacował wskaźnik penetracji recyklingu w 2021 r. na poziomie poniżej 12%. Jednak średnie cele dotyczące zawartości recyklingu w ciągu najbliższych kilku lat do 2030 r. znacznie przekraczają ten poziom. Aby to określić, ICIS stworzył niedawno model perspektywiczny w celu obliczenia, ile tworzyw pochodzących z recyklingu jest potrzebne do zaspokojenia oczekiwanego globalnego popytu w latach 2025 i 2030.

W modelu uwzględniono następujące założenia dotyczące zawartości surowców wtórnych:

  • dla PET - 50%, zarówno dla roku 2025 jak i 2030
  • dla PE i PP - 25% w 2025 r. i 35% w 2030 r.

W rezultacie, aby osiągnąć zakładane do 2025 r. wskaźniki zawartości recyklingu dla PET, PE i PP, skumulowany roczny wskaźnik wzrostu (CAGR) musiałby wynosić ponad 45%.

Wyzwanie związane z osiągnięciem takiego tempa wzrostu polega przede wszystkim na ograniczeniach w zakresie zbierania i sortowania, zarówno w przypadku infrastruktury formalnej, jak i nieformalnej. Możliwe jest co prawda zbudowanie nowego zakładu recyklingu w ciągu 12–24 miesięcy, ale jakość i ilość odpadów niezbędna do zasilania zakładów recyklingowych znajduje się obecnie na niewystarczającym poziomie.