Problemy dotyczące recyklingu wyrobów z tworzyw


Uzyskanie takiej pożądanej sytuacji można podzielić na części składowe i dążyć do osiągnięcia celów cząstkowych na danym etapie rozwoju przedsięwzięcia. Te cele składowe to:
  • istnienie odpadów tworzyw w postaci bezużytecznej masy,
  • selekcja masy tworzyw na poszczególne gatunki,
  • odpady doprowadzone do postaci o zredukowanej objętości, bez zgrubnych zanieczyszczeń,
  • tworzywo wtórne przetworzone do postaci produktu handlowego (płatek, aglomerat, regranulat),
  • produkt handlowy przetworzony do postaci wytworu użytkowego.


Przejście ze stanu istnienia istnienie odpadów tworzyw w postaci zanieczyszczonej do uzyskania tworzywa wtórnego w postaci produktu handlowego, jest rozwiązywane za pomocą odpowiednich operacji jednostkowych takich jak: zbiórka odpadu, składowanie, separacja (rozdzielanie tworzyw, oddzielanie materiałów obcych), rozdrabnianie (zgrubne, precyzyjne, na mokro), mycie, suszenie (zgrubne, precyzyjne), zagęszczanie (aglomerowanie), wytłaczanie, filtrowanie masy stopionego tworzywa, granulowanie (regranulowanie), transportowanie, pakowanie, magazynowanie.

Warto przy tym wiedzieć, że wielkość zbiórki odpadu tworzywa będzie determinować wydajność linii, a co za tym idzie i koszt inwestycji. jest ona elementem decydującym o sensowności podejmowania przedsięwzięcia.

Projektowanie konstrukcji elementów z tworzyw zorientowanych na ochronę środowiska i recyrkulacje.

W ramach tego zadania należy dążyć do określenia celu i zadań do wykonania, takich jak: konieczność recyklingu, wielkość odpadu, zdolność do recyrkulacji, unikanie odpadu, zmniejszenie ilości odpadów, odzyskiwanie starych materiałów, usuwanie odpadów, konstruowanie zorientowane na recyrkulację.

W tym celu warto dobrze poznać zasady konstruowania wyrobów z tworzyw orientowanych na ochronę środowiska i recyrkulację. Zaliczyć do nich można dążenie do osiągnięcia wysokiej żywotności i możliwości wielokrotnego wykorzystania, preferowanie niskoodpadowych metod produkcji, stosowanie integracyjnego sposobu budowy i przyjaznych środowisku metod i technik łączenia, projektowanie łatwej wymiany części ulęgających szybkiemu zużyciu, przewidywanie możliwości łatwego montażu i rozkładania, umożliwienie objętościowo oszczędnego ujęcia materiałowego przy usuwaniu odpadu.

Ważny jest też dobór materiałów zorientowany na ochronę środowiska i recyrkulację. W grę wchodzić tu będzie: stosowanie materiałów jednolitych asortymentowo, redukowanie wielorakości tworzyw, preferowanie tworzyw termoplastycznych, stosowanie tworzyw, dla których istnieje wypróbowany system recyrkulacji, preferowanie elementów składowych monotworzywowych ponad takie z materiałów hybrydowych lub kompozytowych, stosowanie wzajemnie kompatybilnych (mieszalnych) tworzyw oraz stosowanie tworzyw przyjaznych środowisku i tworzyw odzyskanych.

Korzystano z informacji uzyskanych podczas targów Plastpol 2008 i spotkania zorganizowanego w ich trakcie przez Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników Toruniu.