Podsumowanie
PVC stanowi w przemyśle budowlanym nieodzowny składnik palety materiałów. Jednak nie jest on materiałem uniwersalnym, posiada zalety eksploatacyjne, ale i ograniczenia w zastosowaniu. Te ostatnie wynikają zwłaszcza z reakcji na ogień, wskutek czego rury i kształtki z PVC, jak również z innych tworzyw sztucznych, nie mogą być stosowane bez zastrzeżeń w obszarach zagrożonych pożarem.Prawdą jest, że monomer chlorku winylu jest rakotwórczy, natomiast nieprawdziwe jest twierdzenie, że wyroby PVC mogą emitować monomer i w ten sposób zagrażać zdrowiu ich użytkowników (nie zawierają praktycznie monomeru).
Nie potwierdzono, iż toksyczność dymu z PVC jest większa niż z innych materiałów, naturalnych bądź syntetycznych, jak również nie stwierdzono, że strażacy gaszący pożary z udziałem PVC są z tego tytułu narażeni na zwiększone ryzyko. Największym zagrożeniem dla człowieka w pożarze jest tlenek węgla, który tworzy się przy spalaniu wszystkich bez wyjątku materiałów tak naturalnych jak i syntetycznych.
PVC świetnie nadaje się do ponownego przerobu i spalania i od lat w krajach rozwiniętych recykling PVC jest przemysłowo stosowany i dla wielu wyrobów opłacalny.
Stosowane obecnie (przy dotrzymaniu obowiązujących przepisów) systemy stabilizatorów dla PVC nie niosą zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska. Stabilizatory oparte na różnych metalach są stosowane z wielu słusznych technicznie powodów i dostarczają społeczeństwu wartościowych produktów, od wyrobów dla medycyny po materiały budowlane o długim czasie użytkowania.
PVC oczywiście posiada zamienniki naturalne i syntetyczne, natomiast zastąpienie PVC w jego podstawowych zastosowaniach innymi materiałami, naturalnymi bądź syntetycznymi nie zawsze może być ekologicznie korzystne. Mogłoby to spowodować nie tylko utratę wszystkich korzyści osiągniętych dzięki stosowaniu PVC ale również dewastację środowiska naturalnego poprzez zwiększone zużycie surowców naturalnych i energii oraz częstokroć większą przy produkcji innych materiałów emisję gazów i ścieków.
Na przestrzeni lat niektóre kraje czy regiony krajów wprowadziły pewne restrykcje przeciwko PVC, z których się po kolei wycofują ponieważ okazały się nieuzasadnione. Unia Europejska w żadnej ze swoich dyrektyw nie dyskryminuje PVC. Kompetentne orzeczenia fachowych gremiów wskazujące bezzasadność zastępowania PVC innymi materiałami i jego nieszkodliwość dla zdrowia i środowiska zaczynają powoli znajdować oddźwięk także u decydentów.
Jacek Leszczyński
oprac. na podst. "Zastosowanie PVC do renowacji kanałów" Roberta Steina. Polskie Stowarzyszenie Producentów Rur i Kształtek z Tworzyw Sztucznych, Toruń 2014. ISBN 978-83-930901-6-7
