Od lat osiemdziesiątych XX wieku wiadomo, że wiele związków organicznych chloru, takich jak propelenty aerozolowe, farby, rozpuszczalniki są toksyczne, rakotwórcze, szkodliwe dla genomu i dla środowiska. Polichlorek winylu zawiera w swojej budowie chemicznej dużą ilość chloru i może to właśnie jest przyczyną wielu zastrzeżeń związanych z tym materiałem.
Prawdopodobnie żaden materiał nie został tak szczegółowo przebadany pod kątem szkodliwości dla środowiska jak PVC. Jednak, mimo wszystko, zdanie opinii publicznej często nie jest kształtowane przez wyniki szczegółowych badań, ale przez informacje rozpowszechniane przez media. Artykuły prasowe opisujące chociażby dwa wielkie pożary z udziałem PVC: fabryki recyklingu tworzyw sztucznych w Lengerich (1992 r.) i lotniska w Dusseldorfie (1996 r.), szybko sprowadzały dyskusję na tory emocjonalne, rozpalając ponownie dawne uprzedzenia. Neutralne stanowisko oparte na mocnych podstawach zakłada jednak znajomość ekologicznych, ekonomicznych i społecznych aspektów materiału, podczas rozpatrywania jego całego okresu użytkowania.
W świadomości społecznej istnieje ciągle wiele uprzedzeń związanych z PVC; takie hasła jak chlorek winylu, metale ciężkie i dioksyny są jeszcze dzisiaj głównymi argumentami przeciwko stosowaniu tego tworzywa. Nauka traktuje dziś kwestię dioksyn bardziej realistycznie i nie jest ona już postrzegana tak dramatycznie. Jednak debaty publiczne bywają wciąż nacechowane emocjami. Brak wiedzy o wpływie dioksyn na człowieka i środowisko, wieloletnie, beztroskie postępowanie z tymi substancjami, długo uniemożliwiały jakiekolwiek rzeczowe dyskusje na ten temat. Szczególnie naładowana emocjami, wskutek wypadku na lotnisku w Dusseldorfie (1996), była dyskusja na temat zachowania się PVC w przypadku pożaru. Chociaż raporty prokuratury i niezależnej komisji ekspertów do spraw badania konsekwencji pożaru na lotnisku w Dusseldorfie stwierdziły, że PVC nie odegrał żadnej specjalnej roli, w porównaniu z innymi materiałami, pod względem zagrożeń dla zdrowia i szkód rzeczowych, włącznie z konieczną renowacją, nie wspominając nawet, że nie był przyczyną wybuchu pożaru, do dzisiaj nie zostały obalone uprzedzenia w stosunku do PVC.
Warto zatem pochylić się nad najpoważniejszymi zastrzeżeniami, które często wynikają z braku informacji na temat aktualnego stanu wiedzy.
